Jongeren en rouwbegeleiding
We weten allemaal dat vooral de puberteit (en vaak nog enkele jaren daarna) een turbulente periode is. Jongeren zoeken zichzelf: wie zijn mijn vrienden, welke studie past bij mij, wat wil ik met mijn leven?
Krijg je daarbovenop te maken met rouw en verlies, dan wordt het extra zwaar. Dat kan een flinke worsteling zijn. Is er iemand bij wie je terechtkunt met je vragen, die luistert, of bij wie je in stilte je verdriet mag laten zijn?
Durf je erover te praten en je verdriet te uiten?
Of stop je het liever weg, bang dat anderen je uitlachen of je niet begrijpen?
Ruimte om je verdriet te uiten
Je moet je veilig voelen om je verdriet , het gemis te kunnen en durven uiten. Verdriet gaat of groeit misschien zelfs met je mee terwijl je opgroeit. Naarmate je ouder wordt komt er meer begrip en andere reacties op verlies, rouwen en de dood. En zo ontstaan er ook andere vragen. Komen er weer nieuwe ervaringen waarin het gemis weer opnieuw kan worden beleeft. Voor iedereen kan dat anders zijn. En niks is raar.
Ik ga samen met jou op zoek naar de bron van jouw rouw, we geven stap voor stap ruimte aan jouw gevoelens en emoties of dat nou verdriet, angst, boosheid of schuldgevoel is. Alles mag er zijn. We verkennen wat diegene of datgene specifiek voor jou betekende. Dit alles ook met een vleugje humor. Je zult merken dat een klein beetje openheid van jouw kant, een luisterend oor en geen oordeel van mijn kant al een heel verschil kunnen maken.
Jij mag er zijn, net zoals jouw verdriet.
Wij geven samen jouw verdriet de erkenning die het verdient.
Passieflora – omdat jouw stem gehoord mag worden.
